2,5 months from home

Het is alweer lang geleden dat ik voor het laatst wat heb laten horen op deze manier, daarom is het ook eigenlijk een veel te lang verhaal. Dat komt waarschijnlijk omdat het leven hier zo snel went dat je veel dingen als normaal begint te zien. Dat wil niet zeggen dat ik het hier niet naar mijn zin heb, het tegenovergestelde juist. Al weer 7 weken geleden vloog ik van Bangkok naar Seoul, eerst nog bijna een fout gemaakt dat ik dacht dat ik om 5 uur in de ochtend zou vliegen, bleek dat 11 uur te zijn toen ik toch nog voor de zekerheid mijn ticket even nakeek. Toen op het vliegveld aangekomen in Seoul, eigenlijk een stad 1,5 uur van Seoul maar dit soort afstanden zijn normaal hier. Op het vliegveld was echter niets te doen en ik moest daar toch de nacht doorkomen, dus ben ik naar een 24 uurs Spa gegaan en de halve nacht in de Sauna gezeten en de andere helft in een ligstoel geslapen. Toen de ochtend erna voor het eerst mensen ontmoet van Konkuk University. Vanaf dit moment is eigenlijk alles vanzelf gegaan; veel mensen ontmoet en vooral heel veel gedronken in de eerste anderhalve maand hier. De eerste paar dagen kreeg iedereen een roommate, die van mij (Vincent) liet echter wat langer op zich wachten maar dat kwam omdat hij er vorig semester ook al was maakte het voor hem wat minder uit wanneer hij aankwam. Vincent woont in Frankrijk maar komt uit Nederland dus spreken we gewoon Nederlands, af en toe toch wel makkelijk.

Ik moest in de eerste twee weken 5 vakken kiezen die ik hier zou gaan volgen, Vincent had mij drie vakken aanbevolen waarbij je bijna gegarandeerd een voldoende zou krijgen, de andere twee vakken heb ik gekozen om mijn rooster zo samen te stellen dat ik elke woensdag vanaf 15:00 weekend zou hebben. Hierdoor kun je makkelijker uitstapjes maken naar andere steden of bijvoorbeeld een lang weekend op vakantie gaan. Vier van de vijf vakken die ik hier volg zijn zo simpel dat ik nu al kan zeggen dat ik die makkelijk haal. Een vak moet ik nog wel mijn best voor doen en daar heb ik woensdag ook mijn eerste tentamen van. Naast Vincent ga ik vooral om met Patrick (uit Rotterdam) en Emil (uit Bulgarije). Op een gegeven moment ben ik gaan kijken naar goedkope vliegtickets naar de Filipijnen, daar had ik erg veel chille verhalen over gehoord dat ik er haast wel heen moest, ik ben immers toch in de buurt hè! Toen met Patrick en Emil een ticket geboekt voor 4 april tot en met 14 april!

Naast het boeken van het ticket hadden we ook tegen elkaar gezegd dat we naast alleen maar uitgaan en drinken ook misschien wat andere dingen konden doen hier in Zuid - Korea. Er bleek een gratis bus te gaan richting Jeonju, een stad in het zuiden. We hadden geprobeerd een reservering te maken maar we waren wat te laat, dus toen zijn we maar op de gok naar de bus gegaan en gelukkig was er nog net genoeg plek voor ons. In Jeonju zelf was een traditional village en leefden mensen zoals de Koreanen oorspronkelijk leefden, ook was het hier dus normaal om op de grond te slapen. In Seoul spreken de mensen al nauwelijks tot geen Engels, hier was het echt drama. Verder was er eigenlijk weinig te doen, maar via het internet waren we van te voren al in contact gekomen met twee Nieuw-Zeelanders die hier Engels les gaven. Toevallig was er hier een afscheidsfeestje van een jongen die na twee jaar terug ging naar Zuid-Afrika. Wij waren ook welkom en hier hebben wij veel mensen ontmoet en echt een supermooie avond gehad. James, ook die avond ontmoet, bleek de week erna naar Seoul te komen en zijn Patrick en ik samen met vier vrienden van James gaan drinken in Seoul. Eigenlijk vind ik dit de mooiste avonden, waarschijnlijk omdat je dan een keer uitgaat met andere mensen in plaats van altijd maar met dezelfde. Omdat je hier als buitenlander op een universiteit zit zoek je ook gauw de andere buitenlanders op, wat eigenlijk alleen maar Europeanen zijn. Alleen kreeg ik al snel genoeg om dan ook daadwerkelijk met de gehele groep op stap te gaan, gewoon geen behoefte aan denk ik.

Dan nu het hoogtepunt tot nu toe van de tijd sinds ik in Korea zit: The Philippines. Hier heb ik samen met Patrick en Emil echt een geweldige tijd gehad, bijna geen woorden voor en haast te veel om allemaal uit te leggen. Maar in kort probeer ik toch even uit te leggen hoe mooi het hier was. Het eerste plaatsje na Cebu (vliegveld) was Moalboal, een prachtige plek om te duiken. Duiken bleek wel redelijk duur te zijn, 50 euro, in Filipijnse begrippen. Maar achteraf was het dit geld meer dan waard. Aan het begin kregen we instructies en moesten we bepaalde oefeningen doen in het water met de zuurstoffles en de duikbril. Na die tijd mochten we samen met de instructeur dieper en zijn we uiteindelijk 13 meter diep gegaan. Tijdens het duiken allerlei veel te vette vissen gezien, koraal en zelfs schildpadden. Zelfs als ik er nu aan terug denk word ik er weer vrolijk van. De volgende dag naar watervallen geweest vlakbij Moalboal en daarna gaan twijfelen over welke plaats we hierna heen wilden gaan. Na lang getwijfeld te hebben, toch gekozen voor Oslob (werd ons aangeraden door een groep Denen). In Oslob gingen we op zoek naar een ATM, maar er was er geen en toen kwamen we in gesprek met een man van een resort. Bij dat resort kun je gaan snorkelen naar Whalesharks! Maar om alles te kunnen betalen moesten we eerst naar een ATM. De dichtstbijzijnde was 25 kilometer verderop. Voor 200 peso's, 4 euro, een motor gehuurd van het resort en ik wilde wel rijden. De heenweg was het nog een beetje licht dus was het goed te doen. Toen ik na een half uur aankwam bij de ATM met 2 pinpassen en een creditcard om goed veel geld op te nemen, blijkt de ATM leeg te zijn. Dus ik wil terugrijden, had ik geen benzine meer. Toen bleek ook nog eens het benzine station al dicht te zijn. Dus moest ik naar een heel klein winkeltje langs de weg en kreeg ik 2 liter benzine uit flessen cola. Toen gelukkig terug gekomen bij het resort en blijkt dat Patrick en Emil gelukkig hebben kunnen regelen dat iemand van het resort meegaat naar damaguete zodat we daar kunnen pinnen en de rekening betalen.

Met de whalesharks snorkelen was ook echt heel bruut, het zijn beesten die half shark zijn en half walvis en ongeveer 8 meter lang. Het was de bedoeling om minstens 4 meter van die beesten vandaan te blijven, alleen soms lette je niet helemaal op en voordat je het weet is er eentje nog geen 50 centimeter van je af. Hier hadden we ook een onderwater camera gehuurd dus ook nog wat gave foto's gemaakt. Toen doorgegaan naar het eiland Siquijor, een echt eiland om te relaxen. Ook een chill beach resort gevonden met een zwembad en gelijk aan het strand. In de avond zagen we verderop een kampvuurtje en toch nieuwsgierig als we waren maar even gaan kijken. Daar een stuk of acht mensen ontmoet waarvan twee Nederlanders die vette verhalen hadden over hun reizen tot nu toe. Heel toevallig had een Nederlander daarvan op Vrije School de Berkel gezeten. De flessen rum kostten hier 1,80 en met een grote fles Cola erbij was je nog geen 3 euro kwijt. Niet te zuipen natuurlijk, maar er zat alcohol in. De dag erna hebben we semi-automatische motorbikes gehuurd en zijn we het hele eiland rondgereden. Dik over de helft bleek dat Patrick al de hele dag 80-90 km/u had gereden met een lekke band. Onderweg nog gestopt bij een heel mooi strand en daar nog van een rots afgesprongen van iets hoger dan 10 meter, dat gaf toch wel echt een hele grote kick. Die avond hetzelfde verhaal: Rum, klein beetje cola en drie andere travellers. Na een paar potjes kingsen was er 1 in slaap gevallen, eentje kon helemaal niets meer en de andere is op een of andere manier meegelopen naar ons resort en heeft daar onze badkamer onder gekotst.

De paar dagen erna op het volgende eiland veel gechilled aan het strand. Ook hier nog een dag motorbikes gehuurd en gereden naar de Chocolate Hills, wat echt een prachtig uitzicht gaf. Onderweg nog gestopt bij een tarsier reservaat, hele kleine aapjes met hele grote oogjes. Het grote verschil in de Filipijnen met Seoul is dat alles in de Filipijnen op halve snelheid gaat. De laatste dag uitgeslapen en klaar gemaakt om terug naar Cebu te gaan met de boot om snachts het vliegtuig te halen! In Cebu besloten om toch een paar biertjes te drinken, uiteraard weer uit de hand gelopen waardoor we alle 3 dronken waren toen we het vliegtuig in stapten, na 2 waarschuwingen van het vliegtuigpersoneel toch maar in slaap gevallen! Van te voren een mooi plan gemaakt om in de Filipijnen bij te komen van alle drukte en het uitgaan in Seoul. In de Filipijnen van de 11 nachten slechts 1 niet wezen drinken. Maar het was echt zoo mooi dat ik het iedereen aanraad om ooit een keer naar de Filipijnen te gaan.

Nu weer een paar dagen terug in Seoul en vanaf volgende week de tussententamens. Zoals gezegd hoef ik er voor 1 slechts echt m'n best te doen, ben ook nog nergens mee begonnen verder dus. De komende weken staat er nog niet veel definitiefs op planning, wel ga ik met Vincent waarschijnlijk nog een keer naar de geboortestad van een veel te vriendelijke Koreaan hier, daar kijk ik wel erg naar uit. Ook het ticket naar Tokyo heb ik met Patrick geboekt, van 21 juni tot 30 juni zit ik een lange week in Japan!

Sorry voor het lange verslag! Ik kan wel beloven dat ik vaker wat zal typen maar er is naast het reizen niet echt veel te vertellen. Ik heb het gewoon heel erg naar m'n zin hier en echt het gevoel dat ik hier thuis hoor. Ook had ik zelfs na het terugkomen van de Filipijnen het gevoel dat ik weer 'thuis' was, al had ik graag een nachtje in Groningen willen zijn zo af en toe.

Skypen, Facebook of bellen kan natuurlijk ook altijd! (Koreaanse nummer: +82 1025792750, whatsappen gaat nog wel altijd via mijn Nederlandse nummer)

Ciao!

PS: Over de situatie met Noord-Korea hoor je hier echt helemaal niets, elke Koreaan die je er naar vraagt die lacht er eerder om dan dat hij er zich druk om maakt. Heb ook nog nooit iets op het nieuws gezien hier over de situatie. Persoonlijk maak ik mij ook echt helemaal geen zorgen dat er iets gaan gebeuren hier!